Wolf Man brult terug: Hollywood's Monster Revival

Dracula. Frankenstein's monster. De onzichtbare man. De mummie.

En natuurlijk de Wolfman.

Deze iconische monsters zijn in de loop van de tijd geëvolueerd en aangepast, en tarten unieke interpretaties terwijl ze het publiek in generaties lang irriteren. Onlangs hebben we een nieuwe Dracula (in Nosferatu -vorm) van Robert Eggers gezien, Guillermo del Toro is een verse Frankenstein aan het maken, en nu presenteert Writer-Director Leigh Whannell zijn visie op de Wolfman.

Maar hoe maakt een filmmaker zoals Whannell het publiek van vandaag verbinden met een andere weerwolffilm, vooral een gericht op de Wolfman? Meer in het algemeen, zoals Whannell opmerkt, hoe revitaliseren alle filmmakers deze klassieke monsters en maken ze ze angstaanjagend en herkenbaar in de huidige tijd?

Verzamel je fakkels, bereid je wolfsbane voor, slijpen je inzet aan - en scherpen je vermogen om de metaforische diepten van Monster Lore te ontcijferen - omdat we Whannell hebben geïnterviewd over de impact van klassieke monsterfilms op zijn werk, zijn aanpak om geliefde wezens zoals de Wolfman in te doen, zoals de Wolfman in 2025, en waarom je enthousiast zou moeten zijn!