Top 5 engste Pokémon Dex -inzendingen onthuld

Pokémon staat bekend om zijn kindvriendelijke aantrekkingskracht, met al zijn mainline-games met een E voor iedereen die de beoordeling heeft. Dit maakt de franchise toegankelijk voor jonge gamers die graag zijn levendige wereld en charmante karakters willen verkennen. Onder het oppervlak van geliefde wezens zoals Pikachu en Eevee, sommige Pokémon Harbor Darker Tales. Bepaalde Pokédex -inzendingen onthullen verhalen over ontvoeringen en zelfs brute moorden, waardoor een onverwachte laag van horror aan de serie wordt toegevoegd.

IGN heeft een lijst samengesteld van de vijf engste Pokédex -inzendingen, hoewel dit slechts het topje van de ijsberg is. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder andere Mimikyu, een Pokémon die zo verontrustend is dat het zichzelf vermomt als Pikachu om vrienden te maken, terwijl ze de ondergang van de mascotte van de franchise plotten. Haunter, bekend om het stalken van mensen in donkere steegjes en het veroorzaken van fatale stuiptrekkingen met een enkele lik, draagt ​​bij aan de griezelige atmosfeer. Hypno, te zien in de Pokémon Children's Cartoon, heeft een huiveringwekkende verhaallijn met de hypnose en ontvoering van kinderen om zich te voeden met hun dromen.

Het was eindelijk vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town straalde van opwinding. Ze maakte gretig haar ontbijt af, enthousiast om aan haar weekend van bloemen te beginnen. Het seizoen was haar favoriet, en ze kon niet wachten tot school eindigde om quality time door te brengen met haar ouders, lachend en glimlachend zoals ze altijd deden. Ze sprintte naar de Valley Windworks, bekend om zijn unieke bloemen, ondanks het kennen van de gevaren van wagen zonder een Pokémon. Toch was het de stilste, zachtste plek in Sinnoh.

Bij aankomst werd ze begroet door een zee van roze, gele en rode bloemen, maar iets nog meer boeiende trok haar oog: een glinsterende paarse ballon die zachtjes in de wind zweefde. Betoverd, het meisje pakte zijn touw, maar werd verrast toen de ballon zich omdraaide naar haar, een groot geel kruis en twee lege zwarte ogen onthulde. Het trok zachtjes en ze volgde lachend. Terwijl het haar hoger trok, wikkelde de touw om haar pols. De ballon, die het kind niet te zwaar of ruw vond, bleef opstijgen en het meisje werd nooit meer gezien.

DRIFLOON, de ballon Pokémon, voegt een huiveringwekkende draai toe aan het iconische beeld van het speelgoed van een kind. Terwijl sommige van zijn Pokédex -inzendingen goedaardig zijn en het noemen als "een Pokémon gevormd door de geesten van mensen en Pokémon", duiken anderen zich in een donkerder territorium. "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen", waarschuwt een vermelding. "Elk kind dat drijflon aflampt voor een ballon en eraan vasthoudt, kan ontbreken", waarschuwt een ander. "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat", onthult een derde. Difloon's optredens in Diamond and Pearl, alleen op vrijdag bij de Valley Windworks, voeg een element van mysterie toe dat zijn griezelige Pokédex -inzendingen transformeren in een spookachtig verhaal.

Banet

De ouders van een jonge jongen werden steeds meer bezorgd naarmate zijn toestand verslechterde. Zijn temperatuur steeg, zijn huid werd grijs en zijn spraak werd onbegrijpelijk. Ondanks de inspanningen van de beste artsen uit Mauville en Slateport, verslechterde hij dagelijks. Temidden van zijn koortsachtige staat slaagde hij erin een enkele zin te fluisteren: "Mijn pop." Wanhopig presenteerden zijn ouders hem verschillende speelgoed uit zijn collectie - Pikachu, Lotad, Skitty en Treecko - maar hij verwierp elk met de laatste van zijn kracht.

Verward maar toch vastberaden, zochten ze elke hoek van hun huis en ontdekten eindelijk een vervaagde en haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond onder het bed. De moeder herkende het onmiddellijk; Het was een pop die ze jaren geleden had weggegooid toen ze hem de nieuwste Poké -poppencollectie van Lilycove kochten. Vochtig, beschadigd en versierd met scherpe pennen, leek de pop dreigend. Terwijl de jongen ernaar reikte, hijgde de moeder en sprong de pop uit haar greep, ontsnapte door het raam. Tot hun opluchting leek de toestand van de jongen enigszins te verbeteren.

Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt de klassieke horror trope van een wraakzuchtige pop. Het oorsprongsverhaal weerspiegelt dat van Jessie van Toy Story 2, maar met een donkere wending. "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel is. Het zoekt het kind dat het heeft verstoten", zegt een Pokédex -vermelding. "Deze Pokémon ontwikkelde zich uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes", beschrijft een ander. "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten raakte, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen", leest een derde. Banette schaadt zijn doelwit door spelden in zichzelf te steken en het kind pijn te doen. Alleen door zijn brede glimlach uit te ritsen of met liefde te behandelen, kan zijn negatieve energie worden weggenomen.

Zandygast

Op een prachtige zomerdag genoten de inwoners van Melemele Island genoten van de rust van Big Wave Beach. Sommigen surften, anderen op de hoogte, terwijl kinderen zandkastelen bouwden. Terwijl de zon begon te ondergaan, gingen de meeste kinderen naar huis, maar één jongen bleef vastbesloten om zijn Grand Sandcastle te voltooien. Het strand werd stil en de jongen, gericht op zijn creatie, merkte de subtiele bewegingen om hem heen niet op.

De andere zandkastelen begonnen te verschuiven en namen onnatuurlijke vormen aan. Hun schaduwen strekten zich uit over het zand en omhulden de jongen terwijl hij draaide om een ​​Pokémon te zien die leek op een zandkasteel met een gapende mond en zielloze ogen. Omdat hij geloofde dat alle Pokémon vriendelijk was, trok hij zich niet terug toen het naderde. Hij reikte naar een rode schop die nog in zijn hoofd werd ingebed, denkend dat het een vriendelijk gebaar was, maar de Pokémon overspoelde zijn hand. De jongen schreeuwde en probeerde weg te trekken, maar zijn arm was al geconsumeerd, en net als drijfzand werd zijn hele lichaam langzaam geabsorbeerd.

In tegenstelling tot het vreugdevolle beeld van zandkastelen, herbergt Sandygast een sinistere aard. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden", waarschuwt een Pokédex -inzending. "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over van iedereen die zijn hand in zijn mond legt en hen dwingt om zijn lichaam groter te maken", zegt een ander. De ware horror ontvouwt zich wanneer Sandygast evolueert naar Palossand, bekend als de "Beach Nightmare". "Palossand trekt zijn prooi naar beneden in het zand door het zand zelf te regelen, en dan zuigt het hun ziel uit", onthult zijn Pokédex -inzending. "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wier vitaliteit het heeft afgevoerd", bevestigt een ander, en benadrukt het grimmige lot van zijn slachtoffers.

Trillig

Met het drukke seizoen achter haar genoot een oudere vrouw van haar ochtendzwemmen in de vredige wateren van Unlala Town. Ze gaf de voorkeur aan het koeler buiten het seizoen, omdat ze bijna 70 jaar van deze kusten had gezwommen. Tegenwoordig waren de golven schokkerig, maar ze zwom met onverwachte kracht. De stroom droeg haar verder dan normaal, maar ze was te geabsorbeerd in haar eenzaamheid om op te merken. Toen ze zich eindelijk draaide om de verre kust te zien, kwam er een lichte paniek in.

Ze worstelde om terug te zwemmen, ze zweeg even om haar ouder wordende lichaam te betreuren. Elke pauze liet de stroom toe om haar verder uit te trekken. Op dat moment kwam er een Pokémon uit het water, centimeters van haar gezicht. Aanvankelijk voorzichtig, nam ze aan dat het wilde helpen naarmate het dichterbij kwam. Ze sloeg haar handen eromheen en het deed hetzelfde voor haar. Even kon ze rusten zonder verder te drijven. Ze bedankte het wezen en probeerde de resterende afstand te zwemmen, maar ze kon niet bewegen. Verlamming greep haar vast en terwijl de Pokémon ondergedompeld was, zakte ze ermee in de diepten.

Frillish, de zwevende Pokémon, verbergt een dodelijke aard achter zijn eenvoudige uiterlijk. Het ontwerp maakt gebruik van gemeenschappelijke angsten voor de onbekende oceaandiepten. "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem", beschrijft zijn oorspronkelijke Pokédex-inzending. "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers," voegt een andere inzending toe. "Ze verlammen de prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lairs, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish blijven bij bewustzijn terwijl ze naar hun waterige graf worden getrokken, zich volledig bewust van hun naderende ondergang.

Froslass

Hij wist dat hij zich niet had moeten wagen in de sneeuwstorm, maar de dringende kloppen en de kreet van een vrouw dwongen hem te zoeken. Hij woonde alleen op de berg en voelde zich verantwoordelijk. Gebundeld, stapte hij in de verblindende storm en verloor snel zijn lagers. Wanhopig naar onderdak stuitte hij op een kleine grotingang. Binnen was het onnatuurlijk koud, maar veiliger dan de woedende sneeuwstorm buiten. Hij verlichtte zijn lantaarn en zag de grotmuren ingekapseld in dik ijs, wat de kilte uitlegde.

Terwijl hij het ijs onderzocht, besefte hij dat het te koud was om natuurlijk te zijn. Zijn weerspiegeling in het ijs onthulde niet zijn eigen gezicht, maar die van een andere man, bevroren van binnen. Paniek begon toen hij meer lichamen zag ingekapseld in de ijzige muren. Wenend om te vluchten, kwam hij een ijzige Pokémon tegen die voor hem dreef. Het schoof op en hij trok zich stap voor stap terug totdat het een bevroren adem uitademde die hem overspoelde. Terwijl zijn lichaam verstijfde, werd hij nog een bevroren decoratie in het hol van het monster.

Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Nonna en de Griekse mythe van Medusa. "De ziel van een vrouw die verloren was op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het het meest geniet, is de zielen van mensen", zegt een Pokédex -toegang. "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te brengen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt." Andere inzendingen beschrijven Froslass die slachtoffers naar zijn hol lokt of naar zijn hol sleept tijdens Blizzards, en regelen ze als "decoraties". De huiveringwekkende verhalen van Froslass voegen een spookachtige dimensie toe aan het Pokémon -universum.